تصمیم کبری
این عنوان همه بچه‌های دهه ۶۰ و ۷۰ رو می‌بره به کلاس دوم ابتدایی و درسی که در اون دختری به اسم کبری کتابش رو گم کرده...یادش بخیر، ولی من قرار نیست در مورد تصمیم کبری صحبت کنم..بیا تا بگم قضیه چیه
قضیه از این قراره که می‌خوام در مورد تصمیم های زندگیمون با هم صحبت کنیم. همه ما در هر لحظه در حال انتخاب و تصمیم گیری هستیم. اینکه امروز کجا بریم، چی بپوشیم، چی بخوریم و و و ....
خب خیلی از این تصمیم ها و انتخاب ها روتین زندگی همه ها هستن ولی تصمیماتی هست که ممکنه کل زندگیمون رو زیر و رو کنه.. مثل ازدواج، بچه دار شدن، مهاجرت، خرید ملک و.... اینها انتخاب ها و تصمیم های بزرگ زندگی ما هستن و آینده ما رو میسازن. اینکه در اتخاذ تصمیم های زندگیتون مشورت کنید خیلی مهمه، خیلی زیاد. اینکه خوب تحقیق کنید و جوانب امر رو بسنجید هم خیلی مهمه، ولی مهمتر اینه که مسئولیت انتخابتون رو قبول کنید.
ما همه مسئول انتخاب های خودمون هستیم و با اختیار و اراده خودمون در راهی که انتخاب کردیم قدم بر می داریم. مسئولیت پذیری خیلی مهمه و اخلاق روانی ما رو میسازه..
می دونی چرا میگم مهمه، چون اگه یه وقت نتیجه انتخابت خوب نبود، فرافکنی نکنی، آروم باشی و بگی خودم خواستم که این شد و بعد میتوانی راحت تر در مورد اینکه تو این بحران چیکار کنی تصمیم بگیری.. اینکه همه چیز رو بندازی گردن بقیه از لحاظ اخلاقی درست نیست.. پس مسئولیت انتخاب هامون به عهده خودمون و این اخلاقی ترین رفتار روانی در مورد خودمون و اطرافیانمون هست.
پ ن: یادت نره مسئول انتخابت، خودتی، فقط خودت🙂
